Ήταν ένα χειμωνιάτικο απόγευμα σε ένα ανακαινισμένο καφέ στον πεζόδρομο της Καβάλας. Τα δύο ψηλά αγόρια με τις μπυροκοιλιές μόλις είχαν παραγγείλει τους γαλλικούς τους απο την πανέμορφη, ψηλή, μελαχροινή σερβιτόρα. "Ρίξε μια ιδέα ρε φίλε, κάτι πρέπει να κάνουμε" είπε ο Κράχτης, "Έβλεπα τις μαλακίες που γράφεις στο facebook και σκέφτηκα πως θα μπορούσες να γράφεις σε ένα blog που θα μπορούσα να φτιάξω εγώ" αποκρίθηκε ο Substealer. Κάπως έτσι, μέσα απο μια σχέση αλληλοεκμετάλευσης δημιουργήθηκαν οι "illubinatoi". Τους υπόλοιπους συντάκτες δεν τους ρωτήσαμε κάν, η ιδέα τους φάνηκε συναρπαστική μετά τις πρώτες απειλές κατά της γεννετήσιας ελευθερίας τους.
'Οταν περάσεις τις "πύλες του εξηγημένου" δεν υπάρχει γυρισμός γι'αυτό οι συντάκτες του blog γνωρίζουν οτι έχουν ακέραια την ευθύνη όσων γράφουν. Να ξεκαθαρίσουμε απο την αρχή οτι δεν είμαστε δημοσιογράφοι και οτι οποιαδήποτε εξομοίωσή μας με αυτούς θα θεωρηθεί απο την συντακτική ομάδα ώς casus belli... όχι τα κάσιους που τρώγονται ρε Substealer, το ξεκαθαρίσαμε κι αυτό.
Απο κεί και πέρα το blog δεν έχει σκοπό να βγάλει ούτε να αναπαράγει ειδήσεις... τουλάχιστον όχι αυτούσιες. Σκοπός μας είναι να γράψουμε όσα βλέπουμε, βιώνουμε, ακούμε, μας πειράζουν, μας χαροποιούν, μας προξενούν εντύπωση, μας προκαλούν διλλήματα ή μας προτρέπουν σε εγκλήματα... εντάξει ηρεμώ.
Θα διαπιστώσετε στη πορεία οτι οι συντάκτες έχουν μεταξύ τους διαφορετικά ενδιαφέροντα, διαφορετικές συνήθειες, διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, υποστηρίζουν διαφορετικές ομάδες και παραγγέλνουν σουβλάκια απο διαφορετικά σουβλατζίδικα (αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα). Τώρα το πώς κολλήσαν και κάνουν παρέα μόνο το μεγάλο στόμα των "illubinatoi" γνωρίζει.
Ελπίζουμε οτι γραφτεί εδώ μέσα να μη μείνει μεταξύ μας, το καλό που σας θέλουμε...