Η γενοκτονία των ονείρων

Έχω καιρό να γράψω. Μερικές καθημερινές σκέψεις μπορεί να βγαίνουν απ’ το στόμα ή να γράφονται σε «τοίχους», αλλά αυτό που θέλω να γράψω σήμερα δεν χωράει σε τοίχους και στον αέρα δεν μπορεί να βγεί γιατί τον βαραίνει. Το πρωϊ στριφογύριζα στο κρεβάτι, ήρθαν στο μυαλό μου μερικοί φίλοι που μένουν μακρια, απ’ το ΤΕΙ, απ’ το στρατό, μεγάλα μυαλά, επιστήμονες, εργατικοί, ΑΝΕΡΓΟΙ !!!

Οι φίλοι μου χάνονται. Ο Γιώργος πουλάει το αυτοκίνητο για να φύγει στο εξωτερικό, ο Βασίλης δουλεύει όπου βρεί για να τελειώσει τις σπουδές στο πολυτεχνείο… κι αυτός μόλις πάρει το πτυχίο θα φύγει για Αγγλία, ο Ραφαήλ μόλις τελείωσε το στρατό, ξέρει οτι στο χωριό του δεν μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα το οποίο σπούδασε και στη πόλη, παρά τις γνώσεις του, θα δουλέψει σαν πωλητής, αν δουλέψει. Σήμερα μια  γνωστή μου έμεινε χωρίς δουλειά, την αντικατέστησαν με μια βουλγάρα.

Δε μιλάμε πλέον για αναξιοκρατία, δε μιλάμε για ανασφάλεια, μιλάμε για μια γενοκτονία, δε μιλάω μόνο για τις αυτοκτονίες, δεν μιλάω για τους αγέννητους νεκρούς, μιλάω για την γενοκτονία των ονείρων μας, για τις αδέσποτες μέρες που ενώ θέλεις και μπορείς, στέκονται μπροστά σου, μέσα στον δέκτη την τηλεόρασης οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Στέκονται εκεί και σε δείχνουν με το δάχτυλο, λες και εσύ φταίς, λες και εσύ πρέπει να πληρώσεις για τις μίζες που πήρανε. Στέκονται εκεί και σε αποκαλούν φασίστα επειδή δεν μπορείς να ανεχτείς οτι οι πακιστανοί είναι πολίτες 1ης και εσύ πολίτης 2ης κατηγορίας. Στέκονται εκεί και σε απειλούν με νέα χαράτσια για να μην απολύσουν τα κομματόσκυλά τους από το δημόσιο. Στέκονται εκεί και σου επιβάλουν να τους ξαναεμπιστευτείς και να τους ξαναβγάλεις κυβέρνηση, τώρα που έκαναν και ανακαίνιση στο μαγαζί και το μετέφεραν στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Κι εσύ πάλι με το κεφάλι σκυμμένο, έ μια τελευταία φορά, να τους βγάλουμε κι αυτούς να δούμε τι μπορούν να κάνουν. ΌΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ !!! Τι είναι η δημοκρατία, γεύση από παγωτό; Σήμερα λέω να δοκιμάσω το ροζ; Δε θα σε σώσει κανένας, πάρ’το χαμπάρι !!!

Πολλοί στρέφονται στα «άκρα», κατανοητό κι επόμενο αφού το «κέντρο» έχει γεμίσει κλέφτες και δοσίλογους. Ο ΣΥΡΙΖΑ από το 3 δεν έφτασε στο 27 επειδή ξαφνικά όλοι έγιναν αριστεροί. Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στους αγράμματους και τους τεμπέληδες μια ευκαιρία να μπούν στο δημόσιο. Η Χρυσή Αυγή από το 0,29 δεν έφτασε στο 14 επειδή ξαφνικά έγιναν όλοι εθνικιστές. Η ρητορική και η πρακτική της Χρυσής Αυγής είναι τέτοια που ο άλλος που δεν έχει πλέον άλλη διέξοδο την βρίσκει στο ξύλο και στην αυτοδικία. Το θέμα ποιο είναι; Να διοριστούμε στο δημόσιο ή να αλληλοεξοντωνόμαστε; Υπάρχει δημοκρατία και χωρίς τα κόμματα, υπάρχει ελευθερία, ισονομία, αξιοκρατία και χωρίς τη δημοκρατία.

Οι σκέψεις της γενιάς μας πρέπει να σταματήσουν να περιβάλλονται από κομματικά συρματοπλέγματα και οι πράξεις πρέπει να πάψουν να θάβονται υπο την πίεση ανήθικων καθωσπρεπισμών. Δόξα τω Θεώ προλάβαμε και σπουδάσαμε. Aυτοί που βγαίνουν και μιλάνε δεν είναι πιο έξυπνοι από μας, είναι πιο λαμόγια από εμάς. Αυτές που βγαίνουν και μιλάνε δεν είναι πιο όμορφες από εμάς, είναι πιο πουτάνες από εμάς. Αντιληφθείτε την δύναμή σας, μην αφήνετε κανέναν να σας φοράει παρωπίδες, αλλά επιτέλους, φωνάξ’τε, μιλήστε με τον διπλανό σας ελεύθερα, δράστε έστω και παράνομα, αλλά μην τους κάνετε τη χάρη να σκύβετε το κεφάλι και ειδικά μην τους κάνετε την χάρη να μαντρώνεστε στα κόμματά τους.

Κρά Κρά Κρά